Wij zijn GRIP, een Groep interdisciplinaire onderzoekers op het gebied van sociale en cognitieve Rehabilitatie en Innovatie in de Psychiatrie. Wij zijn ambitieus. Bovenal streven we om het herstel en welzijn van mensen met een Ernstige Psychische Aandoening (EPA) te bevorderen. Dit doen we door nieuwe interventies te ontwikkelen en testen. Daarnaast testen en evalueren we in de EPA doelgroep de effecten van bestaande interventies die effectief gebleken zijn voor andere groepen met vergelijkbare problemen en behoeftes. We bestuderen ook fundamentele factoren die het herstelproces van mensen met een EPA beïnvloeden en vertalen deze bevindingen naar de klinische praktijk. Hier houdt ons werk echter niet op. Wanneer we bewijs hebben gevonden dat een interventie klinisch relevant en bruikbaar is, dan bestuderen we ook hoe deze interventie het beste geïmplementeerd kan worden in de klinische praktijk. Daarnaast ontwikkelen we ook trainingsprogramma’s voor mensen die de door ons onderzochte interventies willen gaan gebruiken. Tenslotte, innoveren we niet alleen op academisch gebied, we dragen ook bij aan sociale innovatie projecten. Vervolgens evalueren we deze projecten om hier van te leren en om ervaringen te kunnen delen. In al onze projecten streven we er naar om nauw samen te werken met cliënten, familie, hulpverleners en onderzoekers buiten onze groep. We doen dit, zodat we de juiste vragen kunnen stellen, hulpmiddelen en interventies ontwikkelen waar mensen op zitten te wachten, en om de kloof tussen de wetenschap en de klinische praktijk te overbruggen. Wij bevinden ons in de regio Groningen in Noord-Nederland en zijn verbonden aan zowel klinische- als opleidingsinstellingen. Wij ondersteunen zowel klinische- als onderzoeksstages en we vinden de kruisbestuiving tussen studenten, cliënten en hulpverleners erg belangrijk.

Dr. Lisette van der Meer studeerde cognitieve neuropsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en McGill University in Montreal Canada. In 2011 behaalde ze haar doctoraat in de cognitieve neuropsychiatrie met als onderwerp “the emotional self in schizophrenia and bipolar disorder” (Het emotionele zelf bij schizofrenie en bipolaire stoornis). Na het voltooien van haar promotieonderzoek begon ze al senior onderzoeker bij de afdeling psychiatrische rehabilitatie van GGZ instelling Lentis in Zuidlaren. Hier heeft ze een onderzoeksgroep opgericht die zich focust op de (sociale) cognitieve rehabilitatie van mensen met ernstige psychische aandoeningen. Sinds 2019 werkt ze als universitair docent bij de afdeling klinische en ontwikkelings neuropsychologie van de Rijksuniversiteit Groningen, van waaruit ze haar onderzoek voortzet. Door het behouden van haar aanstelling bij Lentis, probeert ze om de verbinding tussen onderzoek, opleidingen en de klinische praktijk te versterken.

Dr. Charlotte Wunderink is Lector sociale inclusie van mensen met een ernstige psychische aandoening aan de Hanzehogeschool Groningen. Ze is ook inhoudelijk manager van de klinische faciliteiten voor langdurig verblijf en rehabilitatie, evenals de ondersteunde huisvestingsfaciliteiten van Lentis GGZ. Ze studeerde neurolinguïstiek aan de Rijksuniversiteit Groningen en rondde haar bachelor Verpleegkunde af aan de Noordelijke Hogeschool in Leeuwarden. Ze is gepromoveerd bij de medische afdeling van de Rijksuniversiteit Groningen, die zich richtte op de ontwikkelingen op het gebied van begeleid wonen in Nederland. Verder onderzocht ze deïnstitutionalisering en rehabilitatie in het Nederlandse begeleid wonen. Tot op heden waardeert ze de combinatie van haar werk als manager met onderzoek en innovatie in de klinische praktijk.

Dr. Lianne Sanders studeerde Klinische Neuropsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 2019 promoveerde ze bij de afdeling Bewegingswetenschappen van de RuG op een onderzoek naar de effecten van wandel – en krachttraining op de cognitieve en fysieke functies van ouderen met een dementie. Hierna werkte ze een aantal jaren als neuropsycholoog bij Lentis afdeling Ouderenpsychiatrie, zowel ambulant als in het cluster Langdurige Zorg & Wonen. Als senior onderzoeker bij LZ&W (ART) in Zuidlaren zijn haar aandachtsgebieden o.a. het optimaliseren van diagnostiek en behandeling, cognitief functioneren en gebruik van psychotrope medicijnen. Hierbij probeert ze de brug tussen wetenschap en de dagelijkse zorgpraktijk te verstevigen. 

Dr. Ellen Meijer studeerde sociologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Zij promoveerde bij de Vrije Universiteit Amsterdam op een proefschrift getiteld ‘Family Group Conferencing in psychiatry’. Tijdens het schrijven van haar proefschrift was zij werkzaam als docent-onderzoeker bij de opleiding ‘Social Work’ van de Hanzehogeschool in Groningen. Op dit moment werkt zij nog steeds bij de Hanzehogeschool als docent-onderzoeker bij zowel de bachelor als de master ‘Social Work’. Daarnaast is zij verantwoordelijk voor het coördineren van de ‘minor Geestelijke gezondheidszorg’ en het uitstroomprofiel GGz-agoog.

Tim van Brouwershaven, MSc. behaalde zijn Bachelor en Master in Biomedical Sciences aan de Rijksuniversiteit Groningen. Tijdens zijn afstudeerstage ontdekte hij zijn interesse in onderzoek doen in de psychiatrie en het testen van verschillende interventies. Hij werkt bij de afdeling ART Zuidlaren van Lentis als junior onderzoeker. Hier houdt hij zich onder andere bezig met het geven van de Cognitieve Adaptatie Training (CAT) en het versimpelen/ breder beschikbaar maken van deze interventie in het Huis-CAT project. Daarnaast is hij bezig met de zelf-evaluatie van negatieve symptomen binnen de EPA doelgroep en coördineert hij het Buddy-project vanuit Lentis, waarbij studenten Psychologie van de Rijksuniversiteit Groningen gekoppeld worden aan mensen met EPA om een kameraadschap te ontwikkelen.

Michelle van Dam, MSc. studeerde klinische psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na haar afstuderen in 2016, is ze als promovendus gaan werken op de afdeling revalidatie van Lentis GGZ. In haar promotieonderzoek bestudeert ze de effectiviteit en implementatie van Cognitieve Adaptatie Training (CAT) bij mensen met een ernstige psychische aandoening (EPA) in langdurige klinische behandelcentra. In lijn met haar onderzoeksinteresse om de kloof tussen wetenschap en praktijk in de praktijk te overbruggen, werkte ze tijdens haar doctoraat ook als psycholoog in de ambulante zorg. Sinds 2021 werkt ze naast haar onderzoek als psycholoog in een intramurale behandelinstelling voor ouderen met EPA.

Anika Poppe, MSc. behaalde haar Bachelor in Psychologie en haar Master in Klinische Neuropsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Na het afronden van haar studie ging ze aan de slag als (neuro-)psycholoog in een neurologisch revalidatiecentrum in Duitsland en ontdekte ze haar passie voor het helpen van mensen met cognitieve beperkingen. In 2019 is Anika als promovendus bij Lentis en bij de Rijksuniversiteit Groningen (afdeling Klinische en Ontwikkelingsneuropsychologie) aangeloten bij GRIP research. In haar PhD-traject zal Anika onderzoeken of cognitieve remediatie training in combinatie met niet-invasieve hersenstimulatie het cognitieve en daarmee het dagelijks functioneren kan verbeteren bij mensen met ernstige psychische aandoeningen en in andere klinische populaties.  

Elske Kronemeijer, Msc. is een phd onderzoeker die werkt aan het digitale This is Me-project. Dit project richt zich op persoonlijk herstel bij mensen met een ernstige psychische aandoening. Onderwerpen die daarbij aan bod komen zijn onder andere identiteit en zin- en betekenisgeving. Elske deed in Leuven de masteropleiding Klinische- en gezondheidspsychologie en een bachelor Wijsbegeerte. In dit project neemt ze ook haar voorgaande ervaringen als psycholoog in zorgcentra en in de ambulante ggz mee. Ze hoopt aan het project een grondige wetenschappelijke basis te geven. Daarnaast wil ze ook creatieve input en de ervaringen van naaste betrokkenen en andere beroepsdisciplines integreren. Als ze niet aan het werk is kun je Elske in Groningen vinden, waar ze voor haar planten zorgt en koffie drinkt met vrienden, of is ze op de fiets onderweg door Europa.

Nienke Buist, MSc. studeerde Psychologie en behaalde haar Master in Klinische Neuropsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen. Tijdens haar master ontwikkelde ze haar voorkeur voor het doen van onderzoek in combinatie met het werken in de klinische praktijk. Op dit moment werkt ze als promovendus bij de Rijksuniversiteit Groningen en GGZ instelling Lentis in Zuidlaren. Na een succesvolle pilotstudie (uitgevoerd door GRIP-onderzoeker Anika Poppe) gaat Nienke verder onderzoek doen naar de effecten van cognitieve remediatie training in combinatie met niet-invasieve hersenstimulatie op het dagelijks en cognitief functioneren bij mensen met een ernstig psychische aandoening.

Dan-Andes Bekkering-Bauer, MSc. is promovendus aan de Rijksuniversiteit Groningen en werkt aan de REAL-studie. Hij heeft in 2023 zijn research master in de klinische psychologie afgerond. Dan heeft een diverse achtergrond; hij heeft de historische, politieke en filosofische context van de psychiatrie bestudeerd en heeft gewerkt in psychedelisch onderzoek, waarbij hij muziek selecteerde en begeleidde voor ketamine-ondersteunde therapie. Gedreven door zijn interesse in het zelfgevoel, heeft Dan een onderzoeksproject voorgesteld dat zich richt op de fenomenologie (oftewel, de eerste-persoonservaring) van psychose. Hij onderzoekt hoe het gevoel van zelf en realiteit in de loop van de tijd verandert bij mensen die risico lopen op het ontwikkelen van psychose. In 2024 sloot hij zich aan bij het GRIP-onderzoeksteam, met als doel de kloof tussen onderzoek en ervaring te overbruggen om de vroege opsporing en behandeling van psychose te verbeteren. Dan hoopt in de toekomst ook in de klinische praktijk te werken. In zijn vrije tijd zingt Dan in twee koren en brengt hij graag tijd door met zijn katten.

Irma Nijkamp is psychotherapeut in opleiding tot klinisch psycholoog bij Lentis Zuidlaren. In haar onderzoek houdt ze zich bezig met de Nederlandse vertaling van het Cognitieve Assessment Interview (CAI). De CAI is een semigestructureerd interview om de impact van cognitieve beperkingen op het dagelijks leven van mensen met een ernstige psychische aandoening te beoordelen. In haar onderzoek kijkt ze zowel naar de psychometrische kwaliteiten van de CAI als naar de klinische waarde. Dit wordt onderzocht door de uitkomsten van de CAI met een NPO te vergelijken, maar ook wordt aan psychologen in opleiding tot GZ-psycholoog gevraagd wat voor behandeladvies ze zouden geven op basis van de uitkomsten van de CAI. Daarnaast worden er focusgroepen ingezet om te evalueren hoe de verscheidene gebruikers de CAI ervaren.